Jak ironicznie radzę sobie z pogodą za oknem... czyli wiosenna kąpiel w płatkach śniegu

Nie jest dobrze. Jest bardzo źle. To, co widzimy za oknem to kpina jeszcze większa, niż maturalne procedury, z którymi się teraz mierzę każdego dnia - takie jak na przykład brana na bardzo poważnie przez moją nauczycielkę bibliografia maturalna, której w mojej szkole obowiązuje jeden jedyny uznany wzór (niczym bóstwo, bez wyolbrzymienia!) i dlatego też każdy poprawiał ją kilkanaście razy przed oddaniem. Te wszystkie zasady, regulaminy i terminy to jedno wielkie szaleństwo - powiedzcie mi kochane, jak można napisać bibliografię do prezentacji ustnej z języka polskiego na miesiąc przed maturą, jeszcze przed napisaniem samej pracy? Chodzi mi głównie o 'literaturę przedmiotu'. Do tej pory nauczona byłam, że bibliografię umieszcza się na końcu pracy i jest to informacja, z jakich źródeł się w tej pracy korzystało. My musimy mieć dar jasnowidzenia i wiedzieć, z czego skorzystamy, gdy będziemy przygotowywali pracę. Dlatego to wszystko jest jedną wielką komedią - wpisujemy tam często byle co tylko po to, żeby było, bo i tak pewnie w trakcie pisania pracy będziemy sięgali po wiele innych źródeł. A tych już do bibliografii oczywiście nie dopiszemy. Jest jeszcze wiele innych spraw odnośnie matury, które są po prostu żenujące, ale wy kochane pewnie wiecie to najlepiej, bo w większości macie to już dawno za sobą. Ja zagryzam język i wierzę w to, że jakoś przez to wszystko przebrnę. Tymczasem jeszcze większy komizm podziwiamy za oknem - przepiękną mamy zimę tej wiosny. Narzekaliśmy w zeszłym roku że śnieg nas tak zaskoczył w maju niespodziewanie, to teraz będziemy miały śnieg jednym ciągiem do maja, co byśmy się miały czas przyzwyczaić ;) Poirytowanie moje sięga maksymalnego poziomu - ta pogoda wcale nie sprzyja mojej nauce - pewnie inni niskociśnieniowcy będą najlepiej rozumieli o czym mówię - choćbym spała te przepisowe 8 godzin codziennie, w trakcie dnia co parę godzin dopada mnie taki kryzys, że byłabym w stanie zasnąć nawet na stojąco. O siedzącej pozycji w autobusie, tramwaju czy na lekcji już nie wspominając. Jak sobie radzę z tą paskudną sytuacją? Ironicznie. Wczoraj postanowiłam sobie zrobić prawdziwą, długą kąpiel w pianie i... płatkach śniegu. Kosmetyki z Avonu jeszcze z okresu świąt świetnie się sprawdziły. Niestety, zamiast uczyć się w tym czasie geografii mojej ukochanej (w wannie uczy mi się najlepiej), to sięgnęłam po nową Grazię. Leżała paskuda zbyt blisko wanny i to na pewno idealne usprawiedliwienie!

Ale kawa... kawa jest dobra na wierzchu. Takiej z truskawką topiącą się w piance nie odmówię nigdy ;)

Już niedługo kochane zaprezentuję wam wszystkie paczki z tego tygodnia, a zebrało się tego całkiem sporo :)